Nog wat nagenieten van een voorbije activiteit?
Hier vind je een verslag(je) en wat foto’s.
Veel lees- en kijkplezier!

Klik op een foto om deze te vergroten.

EINDEJAARSCONCERT
‘VOICES IN HARMONY’
zaterdag 28 december 2024

Op zaterdag 28 december 2024 mochten wij niet minder dan 110 mensen verwelkomen op het 7 de eindejaarconcert van ons RAAK Lokeren-Heiende.
In een verwarmde Heilig Hartkerk op Heiende werd na het welkomstwoord door onze voorzitter Christian en een inleidende tekst van Joris De Keukeleire , het eindejaarsconcert op gang gebracht door de sprankelende stemmen
van FOURCHETTE . Een verrassend damestrio die eigen composities bracht met hun drie zoete
stemmen als hoofdingrediënt.
Aansluitend begon het vocaal ensemble VOIX-LA aan hun concert en zij brachten hun eerste song achteraan de kerk en dit onder begeleiding van Dirk Jansegers aan de piano.
Opnieuw vulde Joris aan met een bindtekst van Stef Bos.
Zo ook verliep het tweede deel van dit concert met opnieuw Fourchette en afsluitend met VOIX-LA.
Na een dankwoord werd iedereen uitgenodigd om een glaasje te drinken in ’t Trefpunt waar dan kon nagepraat worden over dit toch wel unieke eindejaarconcert.

Tenslotte rest ons te melden dat RAAK Lokeren-Heiende, n.a.v. dit evenement ook een milde
schenking aan Welzijnszorg doet.

Dank jullie wel FOURCHETTE en VOIX-LA voor dit prachtige en unieke concert. We zien elkaar zeker nog terug !

Vanwege de werkgroep kerst
Danny & Jo.

SINT-WEEKEND
HUISBEZOEKEN
vrijdag 29 november 2024
RONDGANG HEIENDE
zaterdag 30 november 2024

Het Sintweekend begon op vrijdagavond
Onder het motto “tradities moeten in ere gehouden worden” kregen de gezinnen van Heiende de kans om de Sint te vragen voor een huisbezoek. Maar liefst 17 gezinnen hadden zich ingeschreven. Het zou voor Sinterklaas en zijn Pieten een drukke avond worden.
De Sint en zijn helpers trokken dus op pad om bij de gezinnen langs te gaan. Daar werden ze steeds hartelijk ontvangen door de ouders en/of grootouders. Sommige kinderen hadden wel schrik van Sinterklaas, anderen dan weer niet. De kindjes moesten geen schrik hebben van Sinterklaas, want er waren dit jaar opnieuw geen stoute kinderen.
Allen kregen de nodige cadeautjes en een zakje snoep. De Zwarte Pieten gaven dan ook wel de raad om niet te veel te snoepen en daarna goed de tandjes te poetsen.
Het is steeds een hele belevenis voor de kinderen alsook voor Sinterklaas. Al zal hij zich volgend jaar wel eens beter moeten informeren over hoe de gezinnen de dag van vandaag kunnen samengesteld zijn.

Een Magische Rondgang van Sinterklaas op Heiende
Het Heiende kleurde sprookjesachtig, want Sinterklaas en zijn bont gezelschap maakten hun jaarlijkse rondgang. Op zijn majestueuze witte schimmel, geflankeerd door vrolijke Voetpieten en Paardpieten, bracht de brave man snoep en een flinke dosis gezelligheid naar jong en oud. Heel wat gezinnen stonden met hun kroost de bonte stoet op te wachten.
De tocht begon plechtig aan de verkeerslichten op het kruispunt bij Hillare. Een lichte spanning hing in de lucht, maar zodra de eerste Sinterklaasliedjes uit de luidsprekers van de begeleidende wagen klonken, gleden de wolken van de gezichten. De Voetpieten deelden gul zakjes snoep uit aan alle kinderen die langs de route stonden. Een hartelijk “Dank u, Sinterklaasje!” weerklonk telkens uit de kindermondjes.

Het Ledehof werd niet vergeten
Bij het Ledehof werd de Sint enthousiast onthaald. De aanwezige kinderen stonden te popelen om een glimp van hem en zijn trouwe helpers op te vangen. Sommigen zwaaiden met tekeningen en verlanglijstjes, anderen sprongen simpelweg van blijdschap op en neer. Het vrolijke gelach van de pieten werkte aanstekelijk, en na een kort fotomoment ging de stoet verder.

Halte aan ’t Compostjen
In de Roggestraat, bij ’t Compostjen, vond een volgend hoogtepunt van de tocht plaats. Hier hadden de kinderen van de hele wijk zich verzameld. De Sint knikte waardig. De Pieten zorgden voor dolle pret met hun capriolen, terwijl de schimmel geduldig alles aanschouwde.

Een feest van smaken en geuren
Via de Hillarestraat baande de stoet zich een weg naar de Sint-Jozefstraat. De lokale bewoners toonden hun gastvrijheid met drankjes, hapjes en warme glimlachen. Bij elke halte proefde de Sint een beetje van het dorpsleven.

Bezoek aan stal De Vogelzang
De stoet trok via het centrum van Heiende verder naar stal De Vogelzang, waar de jongste ruitertjes vol trots hun paardrijkunsten lieten zien. De Pieten reikten snoepzakjes uit aan deze kleine ridders en amazones. Ondertussen genoten de Pieten en de helpers van een welverdiende kop dampende soep. Een moment van rust, maar de reis was nog lang niet voorbij.

Lekkers in de Beerveldestraat
Na een korte tocht in galop door de velden kwamen ze aan bij de voormalige uitbaters van café ’t Hemelrijk. Willy en Lilianne verwenden de Sint en zijn gevolg ook hier met de nodige lekkernijen en drankjes. Het was een leuke bijeenkomst van familie, vrienden en buren die samen met hun kinderen genoten van het bezoek.

Een hartverwarmend afscheid
Met de nacht die langzaam over Heiende viel, werden de paardjes terug naar de stal gebracht. De stoet keerde huiswaarts, maar Sinterklaas zelf ging nog even door. Met een handvol Pieten trok hij verder om cadeautjes aan huis te bezorgen.

Het was een onvergetelijk weekend geweest, vol vrolijkheid en verbondenheid. Sinterklaas en zijn Pieten lieten een spoor van lachende gezichten en zoete herinneringen achter.
Tot volgend jaar, lieve Sint!

Redactiepiet Christian.

HERFSTWANDELING
zondag 27 oktober 2024

Op een zonnige zondagmiddag verzamelden 35 enthousiaste wandelaars zich bij Barelza in Waasmunster voor een herfstwandeling die in het teken stond van natuur, gezelligheid en lekker buiten zijn.

Om klokslag 14:00 uur zette de groep zich in beweging, en al gauw werd duidelijk dat de omstandigheden perfect waren: een milde 16 graden en volop zon, ideaal om van de mooie omgeving te genieten.

De tocht leidde ons langs de mooiste plekjes van Waasmunster en omgeving. We stapten door prachtige paden, omringd door de herfstkleuren die op hun mooist waren. Er werd volop gekletst en gelachen, en zo vloog de tijd voorbij.
Halverwege pauzeerden we bij café De Welkom in Sombeke, waar de organisatie iedereen trakteerde op een drankje. Een gezellige tussenstop die voor een extra gezellige sfeer zorgde – precies wat we nodig hadden!
Na deze ontspannen pauze vervolgden we onze weg terug naar Barelza. De route terug was net zo mooi, en de tijd leek even stil te staan terwijl we samen de herfstgeuren en kleuren in ons opnamen.
Rond 17:15 uur arriveerden we weer bij het startpunt, waar iedereen elkaar gedag zei met een glimlach en een voldaan gevoel.

Deze wandeling werd door iedereen als een groot succes ervaren! De route, het mooie weer, de leuke tussenstop maakten het een middag om met plezier op terug te kijken. De sfeer was ontspannen en gezellig – een heerlijke manier om samen het weekend af te sluiten.
RAAK Lokeren-Heiende heeft ons weer een mooie herinnering bezorgd!

Verslag AI met inbreng van Guido

WANDELING HEIENDE DEEL 2
zondag 13 oktober 2024

Op verkiezingszondag – 13 oktober –  om 14 u stonden 13 geïnteresseerden klaar om zich op sleeptouw te laten nemen langs de Heiendse straten.  ’t Is te zeggen, die éne straat die ons dorp Heiende samen met de Hillarestraat tot een zogenaamd straatdorp maakt. 
Ik hoor jullie al denken, wat valt dáár nu veel over te vertellen…?  Wel, in een tijdsbestek van drie (!) uur kwamen de deelnemers heel wat meer te weten dan je zou vermoeden.  Met af en toe een anekdote, een gebracht verhaal uit de krant, het proberen herkennen van personen op de getoonde oude foto’s en de spontane uitwisseling tussen de deelnemers werd het nooit saai en werd er geboeid geluisterd. 

Gestart werd op de hoek van de Gaverstraat, die ook de scheiding vormt tussen de wijken Hillare en Heiende.  Een gaver is een vóórgermaanse moerasbenaming.  Toch al minstens een paar eeuwen is hier de schaapherdersfamilie Dierick thuis, en café De Piloter kwam ook aan bod, net zoals de naamsverklaring van het toponiem Bormte. 

Een hoofdbrok was uiteraard gewijd aan onze H.-Hartkerk.  Die werd gerealiseerd in 1880-1882, na 4 eerdere pogingen sinds 1750 tot het bekomen van een eigen kerk.  De deelnemers weten nu dat kerk en pastorij er kwamen dankzij een weldoenster barones.  Een houten noodkerk, de aangestelde proost die ook de eerste pastoor werd, de eerste koster die ook een fanfare op de been bracht… alles werd uit de doeken gedaan. 
Uiteraard werd de kerk ook bezocht.  Meubilair en aankleding kwamen maar met de jaren (en de centen) echt in orde.  Toren, sacristie en berging werden pas later toegevoegd.  Wat nooit in orde kwam, ondanks enkele restauratiewerken, waren de – van begin af aan – vastgestelde vochtproblemen.  Naast enkele weetjes kwam ook de herinnering boven aan de viering van 100 jaar kerk, in 1982, waaraan ook KWB deelnam.
Bij het verlaten van de kerk zagen we het geodetisch referentiepunt (zoek dat maar even op) en het herdenkingsmonument voor de slachtoffers van beide wereldoorlogen. 
Hier werd meteen ook verteld over de realisatie van het kerkhof in 1891-1892 en het ontstaan van de vrije school achter de kerk.  Wederom was er (andere) adelijke hulp mee gemoeid.  Voor het onderwijs werd beroep gedaan op de congregatie St.-Vincentius a Paulo uit Deinze.  Wanneer de laatste zusters in 2011 het klooster verlieten, had de school al een ganse metamorfose ondergaan.  Zo werden in 1953 bewaarklassen gebouwd door de grootvader van één van de deelnemers. 
Hoe de 19e-eeuwse strijd tussen klerikalen en anti-klerikalen (Liberalen) ook zijn impact had op Heiende, en de jonge fanfare opzadelde met de spotnaam “Muttenmuziek” werd in geuren en kleuren duidelijk gemaakt.  Een spotnaam die weldra ook overging op alle inwoners van de wijk, die ’t Heiendse Muttens werden voor de stadsbewoners. 

En dan was er het verhaal van de tramlijn Overmere-Lokeren, die er ook niet zonder slag of stoot kwam.  Wederom werd de draak gestoken met de Heiendse “boerkens”. 
Dan was het hoog tijd geworden om te wandelen, in de echte zin van het woord.  We stoppen bij de bakkerij, waar ooit een café stond met een naam als een klok. 
Enkele passen verder dan het Trefpunt, ooit de gemeenteschool, gebouwd in 1868.  De naam Back valt voor de tweede maal. 
We steken de baan over, om halt te houden bij 2 recente woningen.  Voor melk of boter moet je er niet meer zijn, maar dat was vroeger anders, zo bewijst een oude foto en wat uitleg. 
Één woning verder staan we voor – hoe kan het ook anders – enkele verkiezingsborden.  Een mooie kapstok om het verhaal te brengen van Karel-Antoon De Vylder (1839-1920), een man die hier woonde en gans zijn leven ijverde voor de ontwikkeling van Heiende.  Dit als gemeenteraadslid voor de Katholieken (38 jaar lang) en lid van de kerkfabriek.  Zijn verdiensten situeren zich op velerlei vlak: aanleg van steenwegen, verbetering waterhuishouding, bekomen bewaarschool, kerk en klooster, melkerij… 
Alweer een paar huizen verder… de Aveve-zaak.  Hier stond ooit de aloude herberg De Smoutram.  De naam Back valt voor de derde maal.  De Smoutram leeft voort in de jaarlijkse Sinksenkermis op onze wijk (of wat er nog moge van overschieten…). 

En dan… zien we een autostrade opdoemen (nee, niet de E3)… die Heiende bijna in twee had gespleten.  Hier komen ook de herinneringen bij Alex boven. 
We zetten de wandeling voort naar de hoek van de Beerveldestraat.  Hier volgt het verhaal over de vroegere en de huidige kapel.  De deelnemers nemen en kijkje binnenin en ontdekken zowaar enkele wassen varkentjes.  Waar ook weer een historische verklaring voor kan gegeven worden. 
Omdat we niet binnen een redelijk tijdsbestek overal kunnen geraken, wordt hier verteld over een Mariakapelletje, verder in deze straat, waar de BJB voor iets tussen zat.  En over de oude namen Gentsestraat en Kloosterstraat.  Een 18e-eeuwse kaart verklaart een en ander. 
Heiende viel in 1675 door toedoen van Franse soldaten ten prooi aan de vlammen (72 huizen, schuren en stallen), maar ook in 1886 speelde zich hier een drama af, waarbij 19 woningen in brand stonden.  Hierover vinden we uitvoerig relaas in de kranten van toen.  We kunnen zelfs het verloop van het vuur volgen en meegeven aan de geïnteresseerden! 
We stappen nog even flink door, tot we de E17 in de verte zien.  Voor ons, “de Rechten End”.  Hoe die aan zijn naam kwam?  Ook hier geeft een oude kaart het antwoord. 
Hier aan de hoek van de Kalkenstraat, verhalen we ook over de kapel van de Bredenhoek, waarvan de oorsprong in de nevelen van de tijd is gehuld, maar waarover wel een paar legendes werden overgeleverd.  De restauratie van deze bedevaartskapel in 1978 – waar ook KWB een prominente rol in had – riep bij sommigen herinneringen op.  Een grafheuvel in de nabijheid?  Neen, dat kon niemand zich nog herinneren. 

We keren op onze stappen terug, en nemen de Buisschootstraat waar nog een laatste keer wordt stilgestaan, bij een droevig verhaal uit 1910 dat zich hier tussen de korenvelden heeft afgespeeld.  Dit veroorzaakte heel wat opschudding onder de plaatselijke bevolking, fotograaf Van Brabant nam zelfs een mooie foto van het gezin Simolyn met veldwachter De Veirman, bedoeld voor de pers, en die we konden tonen. 
En zo maakten we dan toch nog een kleine cirkel rond, via de schoolwegel naar de kerk en vervolgens naar Trefpunt, waar er bij een inbegrepen drankje – en nóg eentje – nog een hele tijd werd nagepraat, en gebladerd in de A3-fotomap. 
We bedanken bij deze Alex, die zo bereidwillig was om deze drie uur bij te houden en op onze vraag de juiste afbeelding te tonen. 

Uw gids en verslaggever van dienst 
Geert 


NATUURDAG IN LOENHOUT
zondag 22 september 2024

Dit jaar vond de Natuurdag plaats in Loenhout, een landelijk dorpje in de Noorderkempen.

Met een groep van 36 enthousiaste deelnemers verzamelden we ons in alle vroegte voor een goedgevulde dag vol activiteiten. De weersomstandigheden waren ons ook gunstig gezind: een zachte herfstdag met aangename temperatuur en het zonnetje dat regelmatig door de wolken kwam, ideaal voor een dag in de buitenlucht.

Na een autorit van een goeie 70 kilometer kwamen we rond 09.30 u aan in Loenhout, waar we in het plaatselijke wijkhuis een tasje koffie en een lekkere boterkoek kregen aangeboden.
Na dit kleine ontbijtje was het tijd voor onze eerste activiteit: een wandeling van 7 km door de prachtige natuur van Loenhout. Deze wandeling voerde ons door een boomkwekerij die zich specialiseerde in grotere bomen van 30-40 jaar. Deze waren dikwijls ook in speciale vormen gesnoeid. Toch wel uitzonderlijk om dit te zien.
We passeerden ook langs het militaire Schietveld, waar zich volgens de lokale gids (ikzelf) de grootste populatie aan adders in Vlaanderen bevindt en welk sinds een goed jaar ook uitgeroepen is als wolvengebied. Gelukkig (of jammer genoeg?) hebben we geen van beide gezien tijdens de wandeling. Via enkele lokale landbouwwegen kwamen we terug aan het wijkhuis, waar iedereen zijn zelfgemaakte picknick kon verorberen.

Na een lekkere tas koffie of biertje was het rond 13.30 u tijd om aan onze fietstocht te beginnen, een tocht van om en bij de 35 km. De meesten met een elektrische fiets, maar toch ook nog enkele enthousiastelingen die de tocht volledig op eigen kracht reden.
De route was zorgvuldig uitgestippeld langs rustige landbouwwegen. We passeerden enkele interessante plekken, waaronder de basisschool van Loenhout waar we over de speelplaats konden fietsen, het geboortehuis van onze gids, het Duitsepad waar tijdens de eerste wereldoorlog de Dodendraad stond, enkele grenspalen waardoor we ook een klein stukje in Nederland fietsten, een Ecoduct, en een site van Fluxis waar er zich in de ondergrond één
van de grootste opslagplaatsen in Vlaanderen van aardgas bevindt.
Onderweg maakten we ook een tussenstop in taverne Den Heibaard, waar iedereen even kon uitrusten en genieten van een drankje. Een enkeling ging achteraan het domein zelfs even mee vissen en kon op de foto met een mooie forel.
Na deze tussenstop passeerden we verder nogmaals langs het militaire domein, even door de dorpskern van buurgemeente Wuustwezel (waar we de (ex-triatleet) Marc Herremans tegenkwamen) en het kasteel van Loenhout.
Rond 17.00 u zat de fietstocht erop en kwamen we toe in het Schaliënhuis waar we de dag afsloten met een aperitiefje en een lekker diner. Onder het genot van het lekkere eten werd er volop nagepraat over de dag. De ontspannen sfeer gaf me het gevoel dat iedereen had genoten van de combinatie van natuur, ontspanning en samenzijn.

Rond 18.30 u sloten we de dag af en kon iedereen aan de terugrit naar Heiende beginnen.
Voor mij was het een geslaagde dag, ik hoop en denk voor de deelnemers ook.

Met dank aan mijn mede-organisator Danny C.
Raf

TUINFEEST
zaterdag 29 juni 2024

Een feestelijke herinnering aan KWB Heiende
Op een stralende, maar naar de avond toe een regenachtige zaterdag vond het jaarlijkse tuinfeest van (toen nog) KWB Heiende plaats. Een evenement waar vele leden het hele jaar naar uitkijken. Dit jaar was de bijeenkomst extra speciaal, want het was de gelegenheid om de nieuwe naam van KWB Heiende bekend te maken: voortaan zullen we door het leven gaan als RAAK Lokeren-Heiende.
Het feest trok maar liefst 72 deelnemers, een mooie opkomst dat getuigt van de populariteit en het samenhorigheidsgevoel binnen onze vereniging. Vanaf het begin hing er een sfeer van blijdschap in de lucht. Vrienden en familie begroetten elkaar hartelijk.

Het feestmaal: ribbetjes à volonté
Het culinaire hoogtepunt van de avond was zonder twijfel het feestmaal: ‘ribbetjes à volonté’. Deze heerlijke ribbetjes werden verzorgd door traiteur Johan en Martine uit Beervelde. Hun expertise in het bereiden van ribbetjes was duidelijk merkbaar, de vleesstukken waren perfect gegaard, sappig en smaakvol. Iedereen genoot zichtbaar van het diner, en de complimenten aan de traiteurs waren dan ook meer dan verdiend.
Na het hoofdgerecht werd een verfrissend ijsje  als dessert geserveerd. Dit lichte en smakelijke toetje vormde een perfecte afsluiting van de maaltijd.
De muzikale omlijsting van de avond werd verzorgd door de band The Unforgettables (the-unforgettables.be). Hun optreden was een groot succes, de vele meezingers en herkenbare nummers brachten de sfeer er goed in. Er werd gedanst, gezongen en genoten van de muziek. The Unforgettables wisten met hun energieke performance het publiek keer op keer te raken.

Lokaal talent: Freddy en Marc
Een ander hoogtepunt van de avond was het optreden van lokale zangtalenten Freddy en Marc. Hun bijdrage zorgde voor een persoonlijk en warme touch aan het evenement. De aanwezigen waardeerden hun zangkwaliteiten en de keuze van nummers die perfect aansloten bij de feestelijke sfeer van de avond. Freddy en Marc brachten de zaal tot leven en zorgden voor onvergetelijke momenten.

Conclusie
Het tuinfeest van KWB Heiende, nu RAAK Lokeren-Heiende, was een groot succes. Het heerlijke eten, de verfrissende dranken, de geweldige muziek en het lokale talent zorgden voor een onvergetelijke avond vol plezier, gezelligheid en verbondenheid. We kijken nu al uit naar de volgende editie en hopen opnieuw op zo’n fantastische opkomst en sfeer. Tot volgend jaar!

Jullie verslaggever Wim V

PAROCHIALE TOUR
zondag 16 juni 2024

Na de zonvloed van de afgelopen weken brak eindelijk de zon door in de namiddag, precies op tijd voor de Parochiale Tour, de ‘Plezantste Kroegentocht van Heiende en omstreken’. Het beloofde een dag vol gezelligheid, lekker bier en een speelse quiz te worden.

Eerste Stop: Brouwerij Haeseveld, Destelbergen
Onze tocht begon bij de sfeervolle Brouwerij Haeseveld in Destelbergen. Hier proefden we de verfrissende Haeseveld Pilsener. Bij de eerste slok danst er een wervelwind van fruitige en hoppige smaken over je tong, alsof een fruitmand en een hopveld een feestje vieren in je mond. Volmondig, robuust en oh zo verfrissend.
Daarnaast was er een gastbier: de zoete en fruitige Kriek van Brouwerij Huyghe. Dit is een lichtgewicht kampioen die niet bang is om je smaakpapillen te betoveren. Stel je voor dat een kers zijn beste zomeroutfit aantrekt en zich onderdompelt in een bad van verfrissende zurigheid, klaar om jou te verrassen met elke slok. Dit is het bier dat je doet glimlachen. Terwijl de zon voorzichtig door de wolken brak, genoten de deelnemers van de eerste proeverij en maakten alvast kennis met elkaar.

Tweede Stop: Het Steentje, Laarne
Na de eerste stop verplaatsten we ons naar Laarne, waar we neerstreken bij het charmante café Het Steentje. Hier proefden we La Trappe wit. Dit tarwebier is als een duik in een kristalhelder bergmeer, met zijn frisse citrus- en kruidenaroma’s die je dorst lessen en je geest verkwikken. Elke slok voelt als een vakantiedag – zorgeloos en verfrissend.
En La Trappe 00, het lijkt alsof een fruitschaal en een kruidenrek een feestje hebben georganiseerd . Het is een levendig en verfrissend brouwsel, vol met de diepe, moutige toetsen die je verwacht van een trappistenbier, maar zonder de kater van morgen. De sprankelende fruitigheid en subtiele kruiden maken elke slok een plezierige dans op je tong.
Twee bieren die elk hun eigen unieke smaakbeleving boden. Het was ook hier dat de eerste vraag uit de quiz werd gesteld, een moment waarop de eerste hint van competitie naar boven kwam. De sfeer was ontspannen en vrolijk, terwijl iedereen probeerde een voorsprong te nemen in de quiz.

Derde Stop: Après Sport, Kalken
Onze volgende bestemming was Après Sport in Kalken. De bieren van keuze hier waren de rijke Ename Dubbel. Elke slok van de Ename Dubbel is als een reis terug in de tijd. Je proeft de diepe tonen van karamel, alsof een toffee-fabriek ontploft is in je mond en de subtiele hints van gedroogd fruit die dansen op je tong als elfen bij een middeleeuws feest. Dit bier is als een geheime schat, die je meeneemt naar de mystieke wereld van eeuwenoude abdijen.
En de klassieke Leffe Blond 0.0, met zijn sprankelende gouden kleur en rijke smaakprofiel is Leffe 0.0% de kameleon van de bierwereld. Het aroma is een melodie van fruitige noten en kruidige accenten. Bij elke slok word je begroet door de volle, moutige smaken die je doen vergeten dat er geen alcohol in zit. Het is als een magische truc, een meesterwerk van brouwkunst dat je smaakpapillen verrast en je dorst lest.
De warme gastvrijheid van de locatie zorgde ervoor dat iedereen zich meteen thuis voelde. Tussen de proeverijen door werd er druk gepraat en gelachen, en ook hier werd weer een quizvraag gesteld die de spanning onder de deelnemers langzaam deed toenemen.

Vierde Stop: Trefpunt, Heiende
Onze thuisbasis, het gezellige Trefpunt in Heiende, vormde de laatste stop van de kroegentocht. Hier genoten we van de Leffe Bruin. Bij de eerste slok van Leffe Bruin voelt het alsof je in een chocoladefontein bent gevallen, met diepe karameltonen en een vleugje koffie die je smaakpapillen laten tapdansen van geluk. Elk slokje is als een warme knuffel van een knorrige maar liefdevolle grootvader die toevallig ook een meesterbrouwer is. Dit is geen gewoon bier, dit is vloeibare magie die je ziel verwarmt en je hart doet zingen.
De Leffe Blond: bij de eerste slok van Leffe Blond voel je je alsof je in een bloemenveld vol zingende vogels bent gestapt. De lichte, fruitige aroma’s en de zachte, moutige smaken zijn als een vrolijke wals op je tong. Het is alsof een zonnebloem en een honingbij besloten hebben om samen een feest te organiseren in je glas. Elke slok is een kleine vakantie, een zonnige middag in een fles. Twee bieren die voor velen bekend en geliefd zijn. Het was ook hier dat het hoogtepunt van de quiz plaatsvond: het ludieke kaartspel dat de stand volledig omgooide. De lachsalvo’s en het plezier waren niet uit de lucht, terwijl de deelnemers hun kaarten bliezen en hoopten op de overwinning.

De dag werd afgesloten met de prijsuitreiking, waarbij uiteindelijk iedereen een prijs in ontvangst mocht nemen. Het echte hoogtepunt voor velen was echter het smullen van de overheerlijke Lokerse paardenworsten met brood, een lokale delicatesse die de perfecte afsluiting van de dag vormde. Met volle magen en tevreden glimlachen keerden de deelnemers huiswaarts, elk met hun eigen verhalen en herinneringen aan een bijzonder geslaagde kroegentocht.

Het was een dag om nooit te vergeten, vol zonneschijn, bier en plezier, geheel in de geest van de ‘Parochiale Tour, de Plezantste Kroegentocht van Heiende en omstreken’.

Jullie verslaggever Wim D